Stabiel maar zorgelijk

We zijn weer twee nachten verder en ik wordt nog steeds in slaap gehouden. Naast de machine voor de ademhaling hebben ze nog een machine geplaatst. Deze geeft wat stikstof en zorgt voor een extra helpende hand bij mijn ademhaling. Ik hou nog steeds veel vocht vast waardoor het ballon en plofkip verhaal nog steeds van doen is. De arts die pappa vanmorgen bij het ochtendgloren tegenkwam noemde de situatie stabiel maar wel zorgelijk. Door middel van de medicijnen weten ze alles stabiel te houden. Hoe het er van binnen aan toe gaat is moeilijk te zien dus ook moeilijk te zeggen. Dat er een schimmel in mijn longen huist staat inmiddels vast. In hoeverre deze actief is laat deze schimmel zich niet vertellen. Mijn lijf die momenteel alle rust verdiendt na het vechten van de laatste periode komt nu tot rust. Doordat ik nu slapende ben hoef ik niet te werken om wakker te blijven en zo ook niet te pijn te onderdrukken. De medicijnen en apparaten kunnen samen met de rust haar werk doen. Vanmiddag komen mamma, Niels en Juul deze naar mij toe. Samen met pappa blijven ze in het Ronald Mac Donald Huis slapen. Ze verheugen zich hierop. Niet alleen het samen zijn maar ook het verblijf in dit huis vinden ze tof! Ik hoop dat Juul en Niels mij nog wel herkennen aangezien ik er door het vele vocht toch ietwat anders uit ben gaan zien. Ondanks dat ik slaap ben ik blij ze straks om me heen te hebben. Dit voelt goed.