Wissel van de wacht!

Geen nieuws is goed nieuws, en dat mag wel weer even gemeld worden! Na het verwijderen van de Vap heb ik een infuus gekregen in mijn voet. Daar doorheen krijg ik antibiotica om de schimmel heel hard weg te laten lopen. Ik heb de laatste dagen erg veel geslapen en dat was ook voor pappa best fijn. Hij kon dan ook even bijkomen van al onze avonturen. En dat is gelukt. Hij wou al bijna niet meer naar huis.

In het ziekenhuis hebben ze mij weer prima opgelapt. Dinsdag kwam mamma weer, nadat ze zelf sinds maanden weer eens een kapper heeft bezocht. Ik was zo blij om haar weer te zien, dat ik er spontaan van begon te springen in mijn bed. Dat bed is trouwens een heerlijk plekje om mij creatief uit te leven. Ik heb al prachtige kunstwerken gemaakt met stift, potlood en wasco! Na het afscheid van pappa, die weer naar huis ging, heb ik met mamma nog gekuffeld en gekletst. Na het eten viel ik al snel als een roosje in slaap.

De volgende dag, toen ik wakker werd, vond ik het wel heel gek om daar ineens mamma te zien. Ik was een ander gezicht gewend geraakt. Je zult begrijpen dat ik aan die andere aanpak wel weer even moest wennen. Maar het is wel weer fijn om samen te zijn. We kletsen en zingen en bekijken veel foto's van thuis. De mevrouwen die komen voor bloedprikken (ja ja, het is iedere dag weer feest), proberen het leuk te maken met een liedje, maar dat help meestal niet. En dat geldt ook voor het gefriemel aan mijn voet, waar nu een naaldje in zit. Als ze weg zijn kan ik wel weer lachen hoor!

Vanmorgen was een drukke morgen. Eerst dus de dames van het bloedprikken, de dagelijkse controles van spierballen meten, piep piep onder de arm en natuurlijk wassen, aankleden en eten. Na weer een kunstwerk te hebben gemaakt en ik net bij mamma op schoot zat, werden we opgehaald voor een echo. Dit is belangrijk omdat ze goed naar mijn nieren willen kijken. Als ze daar geen sporen van een schimmel kunnen vinden is de kans dat de operatie dinsdag doorgaat een stuk groter. Maar goed: Ik wist van niets en mamma ook niet, en daar schoot ik helemaal van vol. Huilend heb ik de echo doorstaan. En nu maar hopen dat ze alleen mooie dingen hebben kunnen vinden. Ik heb weer een kraal verdiend en die ga ik straks met mamma aan mijn ketting rijgen.