Vandaag is het maandag en ik ben op tijd op. Mamma sluipt door mijn kamer op zoek naar haar kleren. Als ik een teken geeft dat ik wakker ben, gaan te gordijnen open en gaat de dag beginnen. Ik ben hartstikke blij, maar als bij het antibioticainfuus blijkt dat het naaldje op mijn hoofd niet meer goed zit, zie ik de bui al hangen. En ja hoor, even later komen de zusters al met nieuwe spullen om mij opnieuw te prikken. En daar zit, na wat bloed zweet en tranen van de prikdokter, mamma en mijzelf, weer een nieuw infuus in mijn voet.
De dag is verder goed verlopen. Ik heb heerlijk gespeeld. Door het infuus in mijn voet lukte het mij niet meer om lekker door de kamer te lopen. Dus op bed, met stiften, kleurtjes boekjes en de televisie ben ik de morgen doorgekomen. De prikzusters kwamen nog voor wat bloed en wat denk je? De dokter kwam iets later om te vertellen dat ik GEEN RS virus meer heb, dus mocht ik de kamer af. Dat betekent dat ik niet meer terugwilde en dus met mamma veel rondjes over de gamg heb gereden, in de koffiekamer heb gezeten, en reuze heb genoten van de bevrijding uit kamer 1. Je snapt al wel dat ik dus ook geen zin had om te slapen en dat ik mamma goed heb laten weten dat ik helemaal in was voorleukedingendoen.nl.
Het zandmannetje kwam rond half vier, toen mamma even met de slaapdoktr aan het praten was over morgen. Daarna waren er nog de snijmannen in verband met de operatie en weer een dokter, om te vertellen dat ze iets verkeerds had voorgeschreven. Dat betekende dat ik de hele nacht vocht moest gaan krijgen. En toen werd ik wakker! Ja, zoals je wel begrijpt, moet er eerst gespeeld worden voor ik ga slapen. Vanaf 19.00 uur 's avonds heb ik dus kamer 1 weer op z'n kop gezet. Liggen leek me wel lekker, en spelen ook. Mamma werd er gek van. Haha, dat vond ik best grappig. Toen ik weer helemaal aan het stuiteren was in mijn bed, kwam de zuster ons halen en nam ons mee naar de kamer waar ik morgen ga liggen na de operatie. Het is een hele grote kamer met nog een extra kamertje waar ik zal komen te liggen. Het is er heel stil. Uiteraard heb ik ook met de zusters daar veel grapjes genaakt.
Weer terug op mijn eigen kamer wilde mamma de koffers gaan inpakken, omdat we even niet meer op kamer 1 zullen zijn en er dan een ander kindje gaat liggen. Pas toen mamma ook onder een dekentje wilde liggen, vond ik het wel oke om ook te gaan slapen. Want als ik me zo goed voel wil ik echt niets missen. Morgen komt pappa ook en daar kijk ik naar uit. En dan is de operatie. Het wordt een spannende dag. Ik hoop dat alles goed gaat en dat ik snel weer buiten kan spelen met Niels en Juul, want die heb ik enorm gemist.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten