Hieperdepiep hoera, hieperdepieperdepiep hoera

De dagen voorafgaand aan mijn verjaardag heb ik meerdere keren moeten spugen. Of dit door de zenuwen van deze jaarlijks terugkerende feestdag komt of door het kuren.........denk het zelf al wel te weten.
Om half elf afgelopen vrijdag de 23e kwam Juul, Niels en pappa binnen huppelen. Hieperdepieperdepiep hoera, Maud en Juul, twee jaar. Gezellig, we zijn weer als gezin compleet om deze dag niet onopgemerkt voorbij te laten gaan.
Enkele minuten na deze hereniging kwam de hele club dienstdoende zusters en dokters mij en mijn zus al zingend feliciteren. Zowel ik als Juul kregen van de afdeling M2 een cadeau en een enorm feestelijk versierde taart. Super, wat een enorme verassing. Tot de grote spijt van pappa kreeg hij geen zoenen van de zusters, slechts alleen maar een handgeschut. De aanwezigheid van mamma zal wel de oorzaak hiervan zijn geweest.
Bij uitzondering mocht ik met mijn hele medicijnpaal vol chemoranja over de gang richting de speelkamer. Deze kamer was speciaal voor onze verjaardag gereserveerd. Super toch!
Samen met Juul hebben we de cadeau's die we van het Atelier (opvang in Zwolle) hebben gekregen met plezier uitgepakt. Ook waren er mooie tekeningen gemaakt. Tussendoor hebben we heerlijk van de taart gegeten. Ik niet hoor, moet toch een beetje aan de lijn denken.
Het was een fijne dag die we hebben afgesloten met het eten van patat en frikandellen. Net als bij de taart heb ik er enkel en alleen naar gekeken. Pappa, Niels en Juul hebben het Ronald Mac Donald huis onveilig gemaakt en Mamma en ik zij de gek hebben ons terug getrokken op kamertje zes. Zoals de laatste dagen gebruikelijk heb ik de dag weten af te sluiten met een slinger van spuug. Gebak en patat waren hierin niet terug te vinden.
De volgende ochtend kwamen pappa, Niels en Juul met de geleende bakfiets van het Ronald Mac Donaldhuis ons weer op zoeken. Ze hadden inmiddels broodjes, kaas en filet American op de Groningse markt gekocht. Dat ze tussendoor in het zonnetje onder het genot van een appelsap op het terras hebben gezeten heb ik echt wel gehoord hoor. Daar baal ik van, had ook mee willen gaan. Op mijn kamer hebben we gezellig gegeten. Niels en Juul hebben tevens laten weten dat ze er waren. Beide hebben de zusters van hun sokken gereden met de aanwezige fietsen.
Vanochtend hebben broer en zus hun gezicht nog even laten zien. Dat ze moe waren was duidelijk. Net na de middag zijn ze met mamma vetrokken naar Zwolle. Nu de beurt aan pappa om mij bezig te houden en te vermaken.
Het is momenteel zondagavond en het indruppelen van de chemo is gestopt. Nu nog 24 uur spoelen en dan mag ik ook naar huis. Naar alle waarschijnijkheid, als alles goed gaat dinsdag.
Al met al waren het leuke dagen ondanks het feit dat ik me veelal niet lekker voel.