vrijdag 1 juni 2012

Plofkip

Vanaf woensdag gaat het helaas niet veel beter met me, eerder slechter. De voeding die ik weer deels via de sonde naar binnen krijg komt er enkel en alleen in kleine hoeveelheden weer via boven uit. Het meeste kropt zich op in mijn maag. Voel me net een plofkip. Zo zie ik er trouwens volgens intimi ook uit. Vannacht hebben ze mijn maag geleegd via de sonde om zo te kijken of ik me iets aangenamer kon gaan voelen. Er kwam een vierhonderd milliliter naar buiten. Bijna een heel zakje voeding. Gedurende de rest van de nacht en ook vandaag heb ik het moeilijk. Mijn ademhaling is onrustig, mijn hartslag veel te hoog en ik blijf last hebben van het feit dat ik niet kan poepen. Ook blijft mijn temperatuur schommelen. Het is al meer dan twee dagen geleden dat ik via mijn poepgaatje iets naar buiten heb laten komen. Vanmiddag heeft de zuster dan ook een slangetje met een behoorlijke lengte via dit gaatje naar binnen gebracht. Met als gevolg een klisma. Ik ben gewend bij deze acties dat de poep er vervolgens met enige kracht uit komt zetten. Pappa weet hier ook alles van en zoekt een veilige afstand achter de brede rug van één van de zusters. Maar dit keer komt het niet direct op gang en zie ik slechts kleine dunne hoeveelheden gedurende de rest van de middag naar buiten komen. Tijdens dit proces heb ik geen luier om en laat ik alles de vrije loop. Met als gevolg dat pappa zich meerdere keren verdienstelijk kan maken met het verschonen van mij en het bed. Tussen door wordt ik vanwege de koortspieken weer bij regelmaat geprikt en om het feest helemaal compleet te maken moet één van beiden VAP naalden ook vervangen worden. Deze zit er namelijk al meer dan een week in. Maar ja, niemand weet te vertellen welke van twee vervangen moet worden. Dan maar beiden, aldus pappa. Zo gezegt zo gedaan. Dit keer ook nog zonder een verdoving. Gezien de pijn en mijn toestand is een prik voor mij een peuleschil. Helaas blijf ik er uit zien en me ook voelen als een plofkip.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten