vrijdag 27 januari 2012

Lekker thuis

Daar ben ik weer. Ben nu weer een paar dagen in mijn vertrouwde omgeving en dat doet me wederom veel goeds. Ben woensdag heerlijk even het bos in geweest, lekker er even op uit met Juul, Niels en pappa en mamma. We hebben ook fristi gedronken nadat we taart hebben gegeten. Althans, ik heb alleen naar de taart gekeken. Het eten en drinken smaakt me niet en doe ik daarom ook niet. Meneer Sondevoeding zorgt dat ik aan mijn dagelijkse behoefte voldoe. Vanaf de dag van thuiskomst zie ik iedere middag een prikmevrouw verschijnen die zonder moeite even een lekkere spuit in mijn bovenbeen zet. Iedere keer weer is het even schikken en doet het me huilen. De prinsessenpleister maakt het al snel weer goed. Ik dank iedere dag de mevrouw met een fijne handdruk. Dit doe ik uit mezelf. Vandaag was er geen prikmevrouw maar een prikmeneer. Deze meneer is wel een half uur geweest en begon eerst met mijn broer en zus te spelen. Hij maakte ook veel grapjes. Het was gezellig en de spuit jenste hij er zonder pardon met een behoorlijke snelheid in. Was dus zo gepiept. Nu nog twee spuiten te gaan en dan moet ik me maandag melden in Groningen om te kijken of ze de stamcellen uit mijn bloed kunnen filteren.
Ik voel me tot aan gister best goed en beweeg me lekker door het huis. Spelen met Juul en Niels gaat ook redelijk en het ruzie maken gaat zelfs zeer goed. Gister ochtend ging het op bed bij pappa en mamma iets minder. Heb mijn spuug lekker over het beddengoed weten te verspreiden. Moest toch al in de was want het was al een dag geleden dat het bed was verschoond. Gisteravond heb ik dit nog maar een keer herhaald. Dom, nu over mijn eigen bed. Hierbij heb ik direct maar even de sonde mee uitgespuugd. De mevrouw van de thuiszorg kwam om tien uur langs om deze even lekker terug te drukken. Mijn linker neusgat had hier geen zin en heeft de slang dus ook niet toegelaten. Mijn rechterneusgat daarintegen verwelkomde de sonde met plezier. Ik kan vertellen dat het inbrengen van de sonde geen pretje is. Ook niet voor de omstanders die mij vast mogen houden en toekijken. Maar goed, wat moet dat moet, daar ben ik inmiddels echt wel achter. Na deze happening had ik natuurlijk geen zin om te slapen, dat begrijp je. Ik wil trouwens alleen maar in slaap vallen als pappa of mamma op mijn kamer blijven zitten. Dit ben ik nu eenmaal gewent vanuit het ziekenhuis. Het scheelt dat zusterlief ook wakker was gezien de giga jeuk van de reeds wegtrekkende waterpokken. Het werd dus voor pappa en mamma een latertje. Zij komen toch al slaap te kort, maken deze uurtjes ook niet meer uit.

1 opmerking:

  1. Hallo Maud,

    Wat leuk dat we elkaar even hebben gezien. Wat was jij lekker ondeugend en daar was ik heel blij mee.

    Mamma heeft me verteld wat er vandaag nog met je gaat gebeuren. Ik kan heel goed begrijpen dat je het niet allemaal even leuk vindt. Heel veel succes.

    Kus van Opa en tot de volgende Skype.

    BeantwoordenVerwijderen