MRI scan / waterpokken!

Ben blij dat ik na het "oogsten" van de stamcellen weer met mamma naar huis terug mocht keren. Wat vind ik het thuis toch fijn. Alles loopt rustig, ik voel me goed en weet me prima met broer en zus te vermaken. Hier hoort ruzie maken ook bij. Tante waterpok is broer en zus aan het verlaten en oom luis wil, als wij de dagopvang mogen geloven, de plaats in gaan nemen. Gelukkig is oom luis nog niet mee naar huis gelopen. Denk zelf dat ik me hier ook geen zorgen om hoef te maken gezien het feit dat ik niet veel haar meer over heb.

Afgelopen vrijdag ben ik met pappa naar Groningen vertrokken voor de MRI scan. Gezien de sneeuwval hadden we een half uurtje vertraging. Nou ja, moeten de dokters nu maar eens op ons wachten. Aangekomen op afdeling M1 kreeg ik verdovingstickers op beide handen geplakt door een mannelijke zuster met dezelfde naam als pappa. Das grappig. Pappa vroeg waar dit voor was. Het antwoord was........voor een infuus. Pappa gaf direct aan dat dit zijn inziens via de VAP kon en zo gezegd zo gedaan. Op de poli werd de VAP naald ingebracht. Moest wel weer even huilen.
Om half twee werd ik in slaap gebracht door de slaapdokter en er is toen een scan gemaakt van mijn buik. Hoop volgende week van de dokter te horen of de tumor is verkleind ten opzichte van de scan dit aan het begin van de kuren is gemaakt. Op de uitslaapkamer kreeg ik twee warme dekens omdat mij temperatuur naar 35,2 was gezakt. De warme dekens in combinatie met het op schoot zitten bij pappa deed me goed. Al snel mocht ik weer naar de afdeling waar de VAP naald weer werd verwijderd door de mannelijke zuster. En toen zijn we weer naar huis vertrokken...

Eigenlijk hadden we een beetje gehoopt dat we mochten blijven voor de vierde kuur, maar de dokters vonden mijn bloed nog niet goed genoeg. Nou goed, die sneeuw ziet er ook wel spannend uit, dus kan ik misschien daar nog wel even in spelen dit weekend...

Het is nu zondag en vanmorgen heeft pappa met Groningen gebeld omdat ik gekke bultjes krijg op mij hoofd en poepert. Jawel, we mogen naar het ziekenhuis in Zwolle voor controle. Hier mag ik weer tot drie keer toe uit de kleren om te laten zien waar de bultjes zitten. De vermoedens van mamma en pappa komen uit, toch nog waterpokken!!! Met een recept in de hand hup naar de apotheek om een medicijn te halen tegen deze waterpokken. Een medicijn meer per dag kan er ook nog wel bij. Aangezien ik naar alle waarschijnlijkheid woensdag met kuur vier mag beginnen moeten de waterpokken uit en van mijn lijf verdwijnen. Afwachten dus.