En we gaan nog niet.....

En we gaan nog niet naar huis, nog lange niet, nog lange niet en we gaan nog niet naar huis want mamma is niet thuis. Nee hoor, het komt niet door mamma. Er is even wat misgegaan bij het bestellen van de medicijnen gister aan de ziekenhuisapotheek. Het goedje die nog als bestrijding tegen de waterpokken dient is nog niet aangemaakt en de benodigdheden hiervoor komen pas vanmiddag binnen bij de apotheek. Zuur ben ik er van. De terugreis naar huis was reeds uitgesteld van woensdagavond naar vanochtend vroeg. Wachten dus.
Ben nu met de buurvrouw naar het zandkasteel aan het kijken om de tijd te drukken.
Ook heb ik net een slang in mijn poepertje gedrukt gekregen, even nog een klisma om de poep kwijt te raken. Ben er nu toch en pappa vond het wel verstandig om de rest van deze week niet voor verassingen te komen te staan. We hopen tot a.s. dinsdag even niet in het ziekenhuis te vertoeven. Het resultaat, twee keer een stromende bruine rivier door mijn bilnaat. Fijn dat ik het kwijt ben nu. Pappa heeft het raam maar even open gezet omdat mijn kamergenootje en haar moeder het wel wat vonden stinken. Pappa kon het niet laten om beiden een smakeijke voortzetting van de maaltijd te wensen. Het was namelijk etenstijd.
Naast de scans van volgende week hebben we ook nog een uitnodiging mogen ontvangen voor een audiologisch onderzoek. Zal wel voor de oortjes zijn. Dat daar geen poep in zit willen ze toch even voor de zekerheid checken.
Zo, omdat ik toch even moet wachten spuug ik voor de aardigheid maar even mijn maaginhoud over de vloer. Alles wat ik de laatste uren tot mij heb genomen zie ik weer terug. Dat wat ik terug zie is niet verassend want ik heb het eten de laatste uren en dagen enkel en alleen beperkt tot de sondevoeding.
En nu, waar kan ik de wachttijd nog meer mee vullen........ Even met de spuughoedjes spelen. Deze passen perfect op mijn hoofd. De rest van de tijd ga ik vullen door clown te spelen en veel grapjes te maken.